ورنی یک از بافته های داری منحصر به آذربایجان است که در بین عشایر شاهسون (ایل سون) در روستاها و شهرهای آصلاندوز، بیله سوار، پارساآباد، جعفرآباد، گرمی مغان رایج می باشد.

ورنی نوعی گلیم یک رو  یا گلیم فرش نما بدون پرز است که به سبک پود پیچی یعنی گذراندن پود اصلی از تار و پیچش نخ خامه به دور نخ های تار شکل گرفته و نقش می پذیرد.

پراکندگی جغرافیایی بافت ورنی

ورنی عمدتا در منطقه مغان شامل شهرستانهای گرمی مغان، بیله سوار مغان، اصلاندوز مغان، پارساآباد موغان، ارشق مشگین شهر و منطقه قره داغ شامل شهرستانهای اهر و کلیبر توسط عشایر و برخی روستائیان منطقه بافته می شود. خاستگاه اصلی این صنعت منطقه عشایری شاهسون آذربایجان است.

اجزا تشکیل دهنده ورنی

۱-حاشیه: از اجزاء اصلی نقشه ورنی بوده است و همانند چهارچوب یا قابی دور متن اصلی را احاطه کرده است.

۲-متن یا زمینه اصلی: به فضای داخلی محصور بین قسمتهای مختلف حاشیه ورنی متن یا زمینه ورنی گفته می شود.

۳-ترنج: طرح یا بخش میانی ورنی را تشکیل می دهد.

نقوش در ورنی:

اشکال هندسی- نقوش حیوانی- نقوش مظاهر توتمی – نقوش گیاهی- نقوش کیهانی- نقوش حاشیه ای

نقوش حیوانی مانند گرگ، خرس، خروس، اسب، شتر و … با استفاده از ۳ الی ۸ ترنج مزین کننده متن و زمینه ورنی هستند.

معروفترین طرح ورنی طرح قاب یا خشتی است که نقشه خروس متداول ترین آن در منطقه است.

اندازه ورنی  (سانتی متر):

cm125 *200 – cm 130*200 – cm 70 *200 – cm200*300

cm 125*195 – cm 125*185 – cm 100*150 – cm 70*100

گروه اولدوز مغان در راستای آشنایی با نحوه بافندگی صنایع دستی  مانند ورنی، گلیم و … و همچنین سفارشات همراه شما عزیزان خواهد بود.